Monatssproek för't Julimaand 2004
Jesus seggt:
Well deit, wat Gott will, de is mien Broer un mien Süster un mien Moder.
|
|
So recht begriepen kann man dat ja nich van Jesus. Wo hett he sük dor woll mit hatt? Dat he so mit sien Nahsten, sien Moder, sien Broers, sien Süsters umgeiht, dat harr ik neet van hum docht. Is he amenn ok bloot een van de Moijprooter, de voel van Leevde un Free unner de Minschen vertelln, man dor sülmst heel un dall nich nah doont ? Wat is passeert ? Jesus is we'er mal mit sien Jüngers tosammen, un'n heel Dort Volk is dor mit bi. Minschen, de höörn willn, wat he to seggen hett, de hopen, dat he hör helpen kann, de viellicht ok eenfach bloot neijsgierig sünd. Ok Jesus sien Moder un sien Broers un Süsters koomen dor hen un fragen nah hum. Man van Jesus kriegen se gliek Wind van vörn: „Well sünd dat, mien Moder, mien Süsters, mien Broers?", seggt he bloot un wiest up de, de um hum to sitten: „Kiekt her, dat is mien Familie! Well deit, wat Gott will, de is mien Broer un mien Süster un mien Moder!" Dat Jesus all wat ut d' Oort schlaan is, dat hebben sien Lüüd al lang begreepen. Dat he weggahn is van to Huus un sien Vader mit sien Timmermanns-Warkstääd sitten laaten hett, dat he sük ganz anners gifft, as man dat van Joseph sien Jung verwachten was, dor hebben se sük bilüttjen an wennt. Man dat he so groff mit hör umgeiht un hör so ofkanzelt, dat kummt hör neet to. Is Bloot nich doch immer noch dicker as Water, sünd Süsters un Broers upletzt nich doch een Büx un een Wams, ok wenn's sük noch so düchtig in't Wull hatt hebben? Licht hebben sein Nahsten dat nich mit Jesus, dat is woll wohr! Obber ok he hett dat nich licht mit sien Familie. He weet, wekse Weg he gahn muss. He weet ok, dat se dat nich verstahn köönt. Un wi kennen dat van anner Geschichten in't Bibel: Van sien Weg lett Jesus sük nich ofbrengen, van sien Familie nich un ok nich van sien beste Frünnen. As Petrus meent, he mutt hum sien stuure Weg utprooten, kriggt ok de sien Fett weg: Weg van mi, du Satan, seggt Jesus an hum Du wullt mi van d' rechte Padd ofbrengen. Du denkst nich so, as Gott denkt, du denkst, as elker Minsch denkt (Mt. 16, 21-23). Jesus geiht sien Weg, een Weg, de anners is, as sien Familie dat geern hatt un as sük dat to sien Tied viellicht för de ollste Jung in't Huus höört harr. Dat wiest sük ok weer in disse Sproek för't Julimaand. Man dat geiht noch um voel mehr. In de Geschicht, de dor to höört, passeert eegens wat ganz Wunnerbores, ok wenn wi dat anners wennt sünd. Je kruuser dat in uns Welt togeiht, desto mehr Lüüd trecken sük töruegg in hör Privatleben. Se willn am leevsten nix mehr höörn un sehn van all dat, wat dor um hör to passeert. Wichtig is bloot noch, dat hör un hör Nahsten dat good geiht. Ok Jesus hett 'n heel Koppel Minschen mit Sörgen un Plagen um sük to, Minschen, de dat stuur hebben un Nood lieden. Vörstellen kunn man sük dat dorum good, dat he irgendwenner seggt: „Nu gönnt mi man eben 'n bietjet Ruh; nu will ik eerst mal mit mien Moder'n Koppke Tee drinken un mit mien Süsters un Broers prooten." Man nee: Jesus maakt dat net annersum. He maakt de Kreis nich dicht, he maakt hum wiet open. To sien Familie telln för hum all, de mit hum tosammen Gott as de ansehnt, de för uns Minschen Moder un Vader togliek is. As ik mal mit'n Seniorengrupp' in'n Freetiedheim was, weer dor ok net so wat as'n Familiendreepen. Een van de Mannlüüd verkloor mi, wat dat dor mit up sük harr: „Bi sien Trüürfier hett mien Vader 'n Breef verlesen laaten", vertell he. „Dor hett he sien Kinner un Kinneskinner dat good andaan: Se sulln tosammenholln, een de anner helpen un in Kontakt blieven. So koomen wi hier nu all twee Johr bi'nanner, ok wenn wi dat noch so drock hebben. Un - glööven'S mi - intüschen will nümms mehr disse Dreepen missen!" So ähnlich mutt Jesus sük dat ok docht hebben, as he domals sien „Familie" grooter maakt un de Swetten versett't hett. All, de ji jo as mien Nahkoomers seht, leevt net so as in'n groot' Familie: Trefft jo regelmäßig, hollt Kontakt, helpt jo! In'n grooten Familie tosammentoleeven is mennigmal nich heel licht. Olln un Süsters un Broers kann man sük ja neet utsoeken. Ok to Gott sien Familie höörn ganz verscheeden Minschen. Dor passt uns viellicht dat een of anner gor nich. Dor kummt man viellicht mit de een of anner överhoopt neet torecht. Un ok uns Familientreffens Sönndagsmörgens worrn faak genug nich so recht eernst nohmen. Mennigeen foehlt sük dor nich so recht as Kind in Huus. All de Minschen, de versoeken, nah Gott sien Will to leeven, as groot Familie - dor kann man woll nah schlickmundjen, dat is uns ok in Utsicht stellt, man so heel un dall wohr is dat noch neet. Man sehn un murken hebb ik dor al faaker wat van: Vörletzt' Week erst, as wi as ökumenisch plattdüütsch Grupp up't Katholikendag in Ulm tosammen fiert, diskereert un arbeit' hebben. Of in uns Partnerschaften mit uns Frünn ut Südafrika: Wi leben in heel verscheeden Welten un weeten doch, dat wi tosammenhöörn. Immer weer worr ik dat gewohr: Ik bün nich alleen mit mien Glööven, mit mien Lengen dornah, dat in uns Welt wat anners worrt. Wat is dat doch moij, denk ik mennigmal, dat ik to so 'n grooten Familie höörn düür, denn jeder van uns is doch hen un her up annern anwesen net as'n löttje Kind; jeder soecht of un an nah sük sülst net as'n Teenie, jeder kann annern Warmde un Leevde geeven as'n Vader of'n Moder, jeder kann wichtig Erfohrungen widergeeven as'n Oma of Opa, jeder kann annern to'n Broer of 'n Süster worrn. Wat is dat wunnerbor, wenn een weet: Du hest'n Familie, wiet grooter as dien Verwandtschupp. Du kannst in disse Leben Minschen finnen, de di to'n Broer of'n Süster worrn, ok wenn se'n ganz anner Spraak prooten un hör Huut ganz anners lett as dien? Wenn dat in uns Welt immer weer mögelk is, kann se een fründelk un heller tomoedkoomen. Ji kennen ja de Geschicht van de jüdische Rabbi, de sien Schölers mal fraggt hett: „Wat meenen Ji, wennher worrt dat smörgens so richtig heller; wor worrt man dat an wies?" „Wenn man dat eerste Lücht an't Heven sücht", meen een. „Wenn man'n Busch un'n Minschke ut'nannerholln kannn", sä een anner. „Nee", verkloor hör de Rabbi do: „So richtig heller worrt dat, wenn een Minschke in de Gesicht van een annern de Broer un de Süster to kennen kriggt." 
Anita Christians-Albrecht Burgdorf Beauftragte für plattdeutsche Verkündigung Homepage: www.plattduetsch-in-de-kark.de
|
Die Meditationen wurden veröffentlicht im Rahmen der
Homepage der evangelisch-lutherischen Landeskirche Hannover. Die Rechte an den Texten liegen bei den Verfassern. zur Übersichtsseite der Meditationen |